Abrimos unha fiestra? (4)

Hoxe a nosa fiestra ábrese... en Xapón.

Utagawa Hiroshige, Campos de arroz de Asakusa e Festival Torinomachi,
en 100 famosas vistas de Edo, (1857)

Un gato observa a paisaxe dende unha fiestra de madeira que ten abertas as súas portas corredeiras de papel de arroz, onde os barrotes da reixa de madeira remarcan os campos de arroz, as casas campesiñas e ao fondo, a inconfundible imaxe do monte Fuji, que resalta coa súa silueta branca sobre un ceo vermello de solpor, que se degrada en altura ata acadar un vibrante azul escuro, fermosísimo e moi característico do pintor. A escea é serea, salvo por ese ceo acendido, que resalta como un incendio sobre o verde apagado dos campos ou do chan da habitación. Sen embargo, se miramos con atención hai algo rechamante no ángulo en que a escea se nos ofrece, e que é moi contraria á perspectiva que os occidentais estamos afeitos a ver nas obras pictóricas, polo menos ata a pintura impresionista do século XIX. Recórdavos, non sei, ao cine?

A ventá de hoxe é un gravado en madeira, ou xilografía, propia da arte tradicional xaponesa. Hiroshige chamábase en realidade Andô Tokutarô e naceu en Edo, a actual Tokio en 1797. Foi debuxante, gravador e pintor e elevou a altísimos niveis un xénero que recibiu o nome de Ukiyo-e, as imaxes do mundo flotante que tanto aprezaba o público xaponés e que presentaban esceas da vida cotiá, paisaxes e esceas do teatro xaponés, coma neste gravado, onde se representa a procesión entre os arrozais do festival Torinomachi, que é o que realmente está a mirar o gato. Entre 1818 e 1858, Hiroshige foi autor de máis de 5400 gravados en madeira sobre papel de arroz xaponés (algún día vos falarei desa marabilla do papel de arroz), dos cales os máis coñecidos apareceron agrupados en dúas coleccións: as 100 famosas vistas de Edo, entre as que están a nosa obra de hoxe e as Trintaeseis vistas do monte Fuji. Imaxes como esta representan a vida no Xapón anterior ao periodo Meiji (guiño ás alumnas e alumnos de 1º de BAC).  

Non digades que non vos levo lonxe.

Ah, por certo. Temos en copropiedade varios espléndidos gravados de Hiroshige. Pinchade aquí se os queredes ver:  Hiroshige no Prado