Abrimos unha fiestra?

Caspar David Friedrich: Muller na ventá. 1822

Abramos fiestras ao aire fresco e á arte: novas vistas, por se xa vos cansades das de diario, as que nos permite o confinamento.
Adoro esta imaxe, tan sinxela pero en realidade tan complexa: a muller asomada, mirando activamente (na arte daquel momento, as mulleres son normalmente pasivas, algo para ser mirado, non suxeitos que miran), unha paisaxe que non se ve, o contraste entre a penumbra do interior e a luz de fóra. A parte superior da ventá é un anticipo do surrealismo, e tamén un ceo azul precioso. E o cadro permite que o miremos moitas veces: fixádevos ben: a ventá dá a unha canle das que son frecuentes nas cidades do norte de Europa. Eses paus que se ven son os mastros dun veleiro.
É a única pintura de interior de Friedrich, que gostaba de pintar paisaxes. A modelo é a súa muller, Christiane Caroline Friedrich, que aparece noutros cadros do pintor.
Gústavos? Quizais queirades deixar un comentario.